Challenges in Spreading Knowledge of Dakwah Cyber
DOWNLOAD PDF

Keywords

Dakwah Challenge
Dakwah Knowledge Spread
Cyber Dakwah

Abstract

The science of cyber preaching is a science that invites towards goodness and avoids evil by using various distribution mediums, especially the cyber world through the internet regardless of time and distance limits. The spread of da'wah knowledge has started since the time of the Prophet s.a.w., Companions, Tabi'in, Tabi' at-tabi'in and up to the present technology era by using various dissemination mediums. The purpose of this study is to identify the knowledge of cyber da'wah, a comparison of the methods of spreading traditional and cyber da'wah knowledge, identify the value and ethics of spreading cyber da'wah knowledge as well as the constraints in the dissemination of cyber da'wah knowledge. This study was conducted using the library method or literature review from various scientific sources as a reference for the study. At the end of the writing of this article, the challenge in spreading the knowledge of cyber da'wah can be concluded as a medium that must be taken as an opportunity by preachers today as well as the public who want to spread widely about Islamic da'wah by taking into account values ​​and ethics when spreading through cyber is used. Challenges in spreading the knowledge of cyber preaching are always there, but as a preacher you should be wise in facing the current technology era without having a negative impact on Islam or other religions.

https://doi.org/10.52615/jie.v7i2.268
DOWNLOAD PDF

References

[1] Abidin, N. M. F. N. Z., Yusof, F. M., & Hehsan, N. (2014). Aplikasi Iphone: Antara Teknologi Maklumat dan Komunikasi, Media Sosial dan Sebaran Dakwah. Sains Humanika, 2(1), 42–53.
[2] Adam, F., Ali, A. H., Anuar, M. M., & Ali, E. M. T. E. (2015). Cabaran Media Baru Sebagai Medium Pembelajaran Agama dan Penyelesaiannya Dari Perspektif Islam. Jurnal Islam Dan Masyarakat Kontemporari, 9, 12–23.
[3] Ahmad, A. (2014). Dinamika Komunikasi Islami di Media Online. Jurnal Ilmu Komunikasi (JIK), 11(1), 45–58.
[4] Akbar, R. F. (2016). Strategi Komunikasi Media Sosial Dalam Program One Day One Juz.
[5] Alwi, E. A. Z. E. (2007). Cabaran-Cabaran Semasa Umat Islam Dan Penyelesaiannya Menurut Agama. Malaysian Journal of Social Administration, 4, 39–57.
[6] An-Nadwi, A. H. A. al-H. (2011). Sirah Nabawiyah Sejarah Lengkap Nabi Muhammad SAW. Yogyakarta: Darul Manar.
[7] Anwar, S. (2021). Pendidikan Karakter: Kajian Perspektif Tafsir fi Zilalil Qur’an. Tulungagung: STAI Muhammadiyah Tulungagung.
[8] Arifin, B. (2016). Dakwah Cybermedia. Jurnal Pemikiran Keislaman, 26(1), 201–219.
[9] Bakti, A. F. (2012). The Role of Islamic Media in the Globalization Era: Between Religious Principles and Values of Globalization, the Challenges and the Opportunities. Paper Presented at Rabithah Alam Islami. Jakarta.
[10] Bakti, A. F., & Meidasari, V. E. (2014). Trendsetter Komunikasi di Era Digital: Tantangan dan Peluang Pendidikan Komunikasi dan Penyiaran Islam. Jurnal Komunikasi Islam, 4(1), 21–44.
[11] Cangara, & Hafied. (2012). Pengantar Ilmu Komnukasi. Jakarta: Raja Grafindo Perdasa.
[12] Fakhruroji. (2011). Islam Digital Ekspresi Islam di Internet. Bandung: Sajjad Publishing.
[13] Febriandy, P. S. C. M. (2015). Penggunaan Blackberry Massenger (Bbm) Dalam Media Dakwah Dikalangan Mahasiswa Komunikasi Penyiaran Islam UIN Sunan Ampel Surabaya. UIN Sunan Ampel Surabaya.
[14] Ghafur, W. A. (2014). Dakwah Bil-hikmah Di Era Informasi Dan Globalisasi Berdakwah Di Masyarakat Baru. Jurnal Ilmu Dakwah, 34(2), 236–258.
[15] Had, A. (2014). Dakwah Melalui Internet Di Malaysia: Masalah Dan Cabaran. In Seminar Antarabangsa Dakwah & Etnik. Dakwah & Etnik: Perspektif Multi-Disiplin.
[16] Hatta, A. (2011). The Great Story Of Muhammad SAW. Jakarta: Maghfirah Pustaka.
[17] Hjarvard, & Lovheim, M. (2012). Mediazation and Religion Nordic Perspectives. Nordicom University of Gothenbug.
[18] Hussin, S. A. bin S. (2009). Dakwah Kepada Orang Asli di Malaysia: Permasalahan dan Halangan. Jurnal Usuluddin, 30.
[19] Ikhwan, A. (2021). Metode Penelitian Dasar (Mengenal Model Penelitian dan Sistematikanya). Tulungagung: STAI Muhammadiyah Tulungagung.
[20] Imran, A. (2015). Dakwah Dan Perubahan Sosial. HIKMAH: Jurnal Ilmu Dakwah Dan Komunikasi Islam, 6(1), 68–86.
[21] Iskan, D. (2007). Ganti Hati. Surabaya: JP Books.
[22] Kubiszewski, I., Noordewier, T., & Costanza, R. (2011). Perceived Credibility of Internet Encyclopedias. Computers & Education, 56(3), 659–667.
[23] Mahmuddin. (2013). Strategi Dakwah Terhadap Masyarakat Agraris. Jurnal DakwahTabligh, 14(1), 101–114.
[24] Mansor, R. S. (2011). Dakwah dan Teknologi Maklumat. Putrajaya: Penerbit JAKIM.
[25] Nasution, F. (2015). Rasulullah SAW sebagai Shahibu ad-Dakwah (Analisis Sejarah Dakwah pada Masa Rasulullah SAW). HIKMAH:Jurnal Ilmu Dakwah Dan Komunikasi Islam, 7(1), 136–153.
[26] Nugraha, F. (2015). Model Dan Etika Penyuluhan Agama Di Internet, 19, 139–149.
[27] Pardianto. (2013). Meneguhkan Dakwah Melalui New Media. Jurnal Komunikasi Islam, 3(1), 23–47.
[28] Rajab, K., & Mahmud, F. (2010). Keganasan: Tela’ah Terhadap Konsep Jihad Fi Sabilillah. Jurnal Syariah, 18(3), 603–628.
[29] Rajab, M. (2015). Dakwah Islam Pada Masa Pemerintahan Sultan Buton Ke XXIX. Jurnal Diskursus Islam, 3(1), 49–72.
[30] Romadi, P. (2013). Penerapan Metode Dakwah Rasulullah Saw Dalam Pelaksanaan Dakwah Oleh Para Da’I Ikmi Kota Pekanbaru. Universitas Islam Negeri Sultan Syarif Kasim Riau.
[31] Rosyid, M. (2013). Mengevaluasi Jurnalisme Online Sebagai Media Dakwah. At-Tabsyir, 1(2), 123–138.
[32] Sakdiah, H. (2016). Komunikasi Interpersonal sebagai Strategi Dakwah Rasulullah (Perspektif Psikologi). Alhadharah: Jurnal Ilmu Dakwah, 15(3), 1–13.
[33] Santoso, B. R., Baroroh, U., & Abdullah, A. D. (2015). Surat Sebagai Media Dakwah:Studi Atas Praktek Dakwah Rasulullah Saw Terhadap Raja Heraclius, Kisra.
[34] Saputra, W. (2011). Pengantar Ilmu Dakwah. Bandung: Rajawali Pers.
[35] Sulaiman, M. (2013). Islam dan transformasi sosial masyarakat Melayu Malaysia: Suatu kajian eksploratori. In Proceeding of the International Conference on Social Science Research, ICSSR (pp. 778–800).
[36] Suriani, J. (2018). Komunikasi Dakwah Di Era Cyber. Anida’, 41(2), 252–265.
[37] Suroyya, D. (2016). Cyber Dakwah dalam Menghadapi Era Globalisasi. Al-Hikmah, 13(1), 85–97.
[38] Syamsudin. (2014). Strategi dan Etika Dakwah Rasulullah SAW. Ilmu Dakwah: Academic Journal for Homiletic Studies, 14(4), 793–808.
[39] Taijiri, H. (2015). Etika dan Estetika Dakwah, Undang-undang Nomor 11 Tahun 2008 Tentang Informasi dan Transaksi Elektronik. Bandung: Simbiosa.
[40] Talib, N. A. B. A., Abdullah, M. Y., & Salleh, M. A. M. (2017). Cabaran Dakwah Islam Di Alam Siber (Challenges of Islamic Dakwah in Cyber Space). E-Bangi.
[41] Ummatin, K. (2014). Tiga Model Interaksi Dakwah Rasulullah Terhadap Budaya Lokal. Jurnal Dakwah, 15(1), 179–205.
[42] Wahib, A. B. (2017). Dakwah Salafi: Dari Teologi Puritan Sampai Anti Politik. Media Syari’ah, 13(2), 147–162.
[43] Zakariya, N., & Mohamad, A. D. (2013). Media Sebagai Wasilah Dakwah. Jurnal Al-Hikmah, 5, 92–99.
Creative Commons License

This work is licensed under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.